UW wysoko w QS World University Rankings 2018

QS Quacquarelli Symonds, firma zajmująca się analizą sektora edukacji na świecie, opublikowała ranking uczelni QS World University Rankings 2018 dla Europy Wschodniej i Azji Środkowej (ang. Eastern Europe and Central Asia; EECA) w edycji 2018. Obejmuje on niespełna jedną piąta całkowitej powierzchni lądów na Ziemi.

Uczelnie objęte rankingiem dla Europy Wschodniej i Azji Środkowej znajdują się w 24 krajach, a część z nich wyrobiło sobie ugruntowaną pozycję na światowym rynku edukacji. Na liście znalazło się aż 97 uniwersytetów z Rosji i 45 z Turcji. Ranking pozwala jednak zaistnieć także instytucjom i krajom, które nie trafiają na wysokie miejsca rankingów światowych, ponieważ ich dobre wyniki nie są widoczne na scenie światowej.

QS World University Rankings 2018

Europa Wschodnia i Azja Środkowa (10 najlepszych)

2018 – 2017 – Nazwa instytucji – Kraj/Terytorium

1 – 1 – MOSKIEWSKI UNIWERSYTET PAŃSTWOWY IM. M.W. ŁOMONOSOWA – RU

2 – 2 – NOWOSYBIRSKI UNIWERSYTET PAŃSTWOWY – RU

3 – 5 – UNIWERSYTET W TARTU – EE

4 – 3 – PETERSBURSKI UNIWERSYTET PAŃSTWOWY – RU

5 – 4 -UNIWERSYTET KAROLA W PRADZE – CZ

6 – 6 – UNIWERSYTET WARSZAWSKI – PL

7 – 9 – UNIWERSYTET BOĞAZIÇI – TR

8 – 7 – POLITECHNIKA CZESKA W PRADZE – CZ

9 – 14 – MIDDLE EAST TECHNICAL UNIVERSITY – TR

10 – 11 – AL-FARABI KAZAKH NATIONAL UNIVERSITY – KZ

Legenda: RU – Rosja, EE – Estonia, CZ – Czechy, PL – Polska, TR – Turcja, KZ- Kazachstan

Wśród 300 uniwersytetów w rankingu znalazło się 97 uczelni rosyjskich, 42 tureckich, po 22 kazachskich i polskich, 19 czeskich, 16 ukraińskich i 11 węgierskich.

Metodologia

Do opracowania rankingu QS wykorzystuje wyjątkową metodologię, którą opracowano tak, aby uwzględnić szczególne wyzwania stojące przed uniwersytetami w regionie. Na analizę składa się 9 wskaźników:

1. Reputacja akademicka;
2. Reputacja jako pracodawcy;
3. Liczba studentów przypadających na jednego wykładowcę;
4. Liczba prac naukowych publikowanych w ramach poszczególnych wydziałów;
5. Liczba cytatów na pracę naukową;
6. Stosunek liczby wykładowców krajowych do zagranicznych;
7. Liczba pracowników z tytułem doktora;
8. Stosunek liczby studentów krajowych do zagranicznych;
9. Oddziaływanie w Internecie.

Szczegółowy dokument dotyczący zastosowanej metodologii dostępny na stronie: http://www.TopUniversities.com.

Kompletne rankingi dostępne są na stronie: http://www.TopUniversities.com.

Źródło: QS Quacquarelli Symonds/ PAP – Nauka w Polsce