Kierunek dla przyszłych szpiegów? Niekoniecznie. Studia przygotowują też do działania w sytuacjach zagrożenia kataklizmem, jak powódź, trzęsienie ziemi…
Bezpieczeństwo narodowe w naszym kraju można studiować dopiero od paru lat (wpisano je na listę kierunków studiów w 2006 roku). Osoby, które je wybierają, powinny mieć świadomość, że zostaną przygotowane nie tylko do obrony ojczyzny przed np. atakami terrorystycznymi czy działań w wywiadzie, lecz także do działania w sytuacjach kryzysowych (m.in. w czasie awarii sieci energetycznej) lub podczas katastrof naturalnych (np. powodzi). Dlatego kierunek ten polecamy strategom-indywidualistom, którzy jednocześnie posiadają rzadką umiejętność pracy w zespole, pod presją czasu i ze świadomością, że chodzi o dobro wielu ludzi.
Dwustopniowe studiowanie
Bezpieczeństwo narodowe studiuje się na studiach licencjackich I stopnia i studiach magisterskich II stopnia (w trybie stacjonarnym lub niestacjonarnym). Pierwsze z nich trwają 6 semestrów i kończą się uzyskaniem tytułu licencjata, drugie trwają 4 semestry i kończą się uzyskaniem tytułu magistra. Pamiętaj – po studiach I stopnia wcale nie musisz robić magisterki z tego samego kierunku, możesz starać się o przyjęcie na kierunek pokrewny (np. na Uniwersytecie Zielonogórskim kierunkami pokrewnymi są politologia i socjologia).
Co na zajęciach?
Na początku powtórka z historii, wiedzy o społeczeństwie oraz filozofii, w kontekście takich pojęć, jak bezpieczeństwo narodowe, bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne. Być może niektórych studentów to znudzi, jednak przez podstawy przejść trzeba bez dyskusji, aby później móc lepiej zrozumieć m.in. rolę, jaką państwo odgrywa w świecie czy rolę prawa w regulowaniu stosunków wewnętrznych w kraju. I to nie tylko własnym – studenci bezpieczeństwa narodowego zajmują się przecież systemami politycznymi różnych regionów świata, a także organizacjami i instytucjami, które odgrywają zasadniczą rolę w kształtowani bezpieczeństwa międzynarodowego (NATO, UE itp.).
Kolejny etap kształcenia to wiedza z zakresu przedmiotów kierunkowych. Na Uniwersytecie Wrocławskim obejmuje ona m.in. takie zagadnienia, jak pojęcie bezpieczeństwa w kontekście ekologicznym, militarnym, politycznym czy zarządzanie i logistyka w sytuacjach kryzysowych. Tu także ważne jest kształcenie praktyczne, dzięki któremu studenci już w toku nauki zdobywają niezbędne im doświadczenie. Teoria idzie w parze z praktyką także w Wyższej Szkole Europejskiej im. Ks. Józefa Tischnera, gdzie studenci bezpieczeństwa narodowego w czasie zajęć przygotowują gry symulacyjne, w których prognozują rozwój danego zagrożenia i opracowują sposoby przeciwdziałania mu. Ponadto uczą się współpracy z innymi oraz myślenia strategicznego. Te bardzo przydatne w ich wypadku umiejętności pomogą im dobrze poradzić sobie w krytycznych sytuacjach.
Gdzie znajdziesz pracę po tych studiach?
Wiele zależy od tego, jaką specjalność skończysz w ich trakcie. Na przykład na Akademii Pomorskiej w Słupsku masz do wyboru ochronę gospodarki narodowej, politykę obronną, zarządzanie kryzysowe, bezpieczeństwo i porządek publiczny, a w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa w Poznaniu bezpieczeństwo i higienę pracy, bezpieczeństwo placówek dyplomatycznych, bezpieczeństwo publiczne, bezpieczeństwo społeczne, detektywistykę i wywiad, zarządzanie w sytuacjach kryzysowych.
Po ukończeniu specjalności bezpieczeństwo międzynarodowe (np. w Dolnośląskiej Szkole Wyższej) możesz szukać pracy m.in. w administracji rządowej, organizacjach międzynarodowych i mediach, a po zarządzaniu w sytuacjach kryzysowych znajdziesz swoje miejsce np. w służbach mundurowych (wojsko, straż pożarna itd.), administracji publicznej rządowej i lokalnej, zespołach reagowania kryzysowego, firmach ochrony mienia itp. Jeżeli ukończysz studia II stopnia i spełnisz dodatkowe wymagania, możesz pracować jako żołnierz, funkcjonariusz policji, straży granicznej lub sił specjalnych.
Przykładowe uczelnie
Bezpieczeństwo narodowe prowadzą m.in.:
Akademia Pomorska w Słupsku
Uniwersytet Szczeciński
Uniwersytet Wrocławski
Uniwersytet Zielonogórski
Z planu zajęć
filozofia, historia, geografia, ekonomia, wiedza o państwie, podstawy prawa, administracja publiczna, organizacja i zarządzanie, współczesne systemy polityczne, teorie bezpieczeństwa, prawne podstawy bezpieczeństwa, polityka bezpieczeństwa, strategia bezpieczeństwa, systemy bezpieczeństwa narodowego, zarządzanie kryzysowe, logistyka w sytuacjach kryzysowych, międzynarodowe stosunki polityczne, międzynarodowe stosunki wojskowe, język obcy, wf, technologie informacyjne, psychologia, logika, etyka, religioznawstwo, współczesna polska myśl polityczna i społeczna
Zdaniem studenta
Radosław Korneć, student bezpieczeństwa narodowego:
Kierunek bezpieczeństwo narodowe stał się w ostatnich latach bardzo popularny; co roku jest otwierany na kilku uczelniach w Polsce (czasem pod różnymi nazwami). Jest on ciekawą alternatywą dla humanistów interesujących się problematyką bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa międzynarodowego, a niekoniecznie chcących studiować politologię czy stosunki międzynarodowe. Jednak żeby w pełni móc się zrealizować na tych studiach, powinno się odznaczać pewnością siebie, odwagą przy wystąpieniach publicznych i systematycznością.
Nie należy też się zrażać zajęciami na pierwszym roku, kiedy realizowane są podstawowe przedmioty, takie jak: historia, geografia polityczna świata, najnowsza historia świata, ekonomia czy wiedza o państwie i prawie. W następnych semestrach zajęcia są bardziej zróżnicowane i interesujące. Uważam, że godną polecenia przy wyborze tego kierunku jest Akademia Podlaska, która jest drugą uczelnią w Polsce (po Akademii Obrony Narodowej) mającą uprawnienia do nadawania tytułu doktora w dziedzinie nauk bezpieczeństwa i obrony.
Na studiowanym przeze mnie kierunku tworzone są różnego rodzaju specjalności, np.: bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo europejskie, bezpieczeństwo euroatlantyckie, bezpieczeństwo wewnętrzne. Ponadto po drugim roku studiów obowiązkowe są praktyki studenckie, trwające sześć tygodni. Studenci sami wybierają, gdzie chcą je odbyć, ale muszą pamiętać, by było to miejsce zajmujące się bezpieczeństwem (np. urząd gminy lub miasta, służby mundurowe, ministerstwo). Ja odbywałem praktyki w Ministerstwie Gospodarki, w departamencie programów offsetowych.